شدهست خیره به جاده دو چشم تار مدینه
به پیشوازی تنهاترین سوار مدینه
مردم که شهامت تو را میدیدند
خورشید رشادت تو را میدیدند
این اشکهای داغ را ساده نبینید
بَر دادن این باغ را ساده نبینید
با ظلم بجنگ، حرف مظلوم این است
راهی که حسین کرده معلوم این است
