هله! ای باد که از سامره راهی شدهای
از همان شهر پر از خاطره راهی شدهای
ای دل سوختگان شمع عزای حرمت
اشک ما وقف تو و کربوبلای حرمت
ای کاش غیر غصۀ تو غم نداشتیم
ماهی به غیر ماه محرم نداشتیم
کسی که عشق بُوَد محو بردباری او
روان به پیکر هستیست لطف جاری او
تا آمدی کمی بنشینی کنارمان
تقدیر اشاره کرد به کم بودن زمان
تو را اینگونه مینامند مولای تلاطمها
و نامت غرش آبی آوای تلاطمها
وقتی پدرت حضرت حیدر شده باشد
باید که تو را فاطمه مادر شده باشد