یا علی گفتم همه درها به رویم باز شد
یا علی گفتم، چه شیرین شعر من آغاز شد
تو همچون غنچه‌های چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
گفتم به گل عارض تو کار ندارد؛
دیدم که حیایی شررِ نار ندارد
یا علی! این کیست می‌آید شتابان سوی تو؟
با قدی رعنا و بازویی چنان بازوی تو؟
دست‌هایت را که در دستش گرفت آرام شد
تازه انگاری دلش راضی به این اسلام شد
