گواه سیرۀ عشق است داغداری ما
به باغبانی درد است لاله‌کاری ما
می‌وزد در کربلا عطر حضور از قتلگاه
می‌کند انگار خورشیدی ظهور از قتلگاه
فردا که بر فراز نِی افتد گذارمان
حیرتفزای طور شود جلوهزارمان
ای لوای تو برافراشته بر قلّۀ نور
کرده نور رُخَت از پردۀ ابهام، عبور
دلی که الفت دیرینه با بلا دارد
همیشه دست در آغوشِ اِبتلا دارد
