ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
این چه خروشی‌ست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست
روز عاشوراست
کربلا غوغاست
این زن که از برابر طوفان گذشته بود
عمرش کنار حضرت باران گذشته بود
