و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
سنگ‌ها آینه‌ها نام تو را می‌خوانند
اهل دل، اهل صفا، نام تو را می‌خوانند...
اهل دل را شد نصیب از لطف جانان، اعتکاف
فیض حق باشد برای هر مسلمان، اعتکاف
من غم و مهر حسین با شیر از مادر گرفتم
روز اول کآمدم دستور تا آخر گرفتم
باز گویا هوای دل ابری‌ست
باز درهای آسمان باز است
