رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
کلامش سنگ‌ها را نرم می‌کرد
دلِ افسردگان را گرم می‌کرد
چه خوش باشد که راه عاشقی تا پای جان باشد
خصوصاً پای فرزند علی هم در میان باشد
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
زره پوشیده از قنداقه، بی‌شمشیر می‌آید
شجاعت ارث این قوم است، مثل شیر می‌آید
