ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریب‌وار بمیرم، اگر چنین باشم
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
خودش را وارث أرض مقدس خوانده، این قابیل
جهان وارونه شد؛ این‌بار با سنگ آمده هابیل
صدای کیست چنین دلپذیر می‌آید؟
کدام چشمه به این گرمسیر می‌آید؟
ای صبر تو چون كوه در انبوهی از اندوه
طوفانِ برآشفتهٔ آرام وزیده
وقت است که از چهرۀ خود پرده گشایی
«تا با تو بگویم غم شب‌های جدایی»
