دلی كه خانۀ مولا شود حرم گردد
كز احترام علی كعبه محترم گردد
ماه غریب جادّهها، همسفر نداشت
شب در نگاه ماه، امید سحر نداشت
کیست این مردی که رو در روی دنیا ایستاده؟
در دل دریای دشمن بیمحابا ایستاده؟
آتش چقدر رنگ پریدهست در تنور
امشب مگر سپیده دمیدهست در تنور؟
آگه چو شد از حالت بیماری او
دامن به کمر بست پیِ یاری او