بهارا! حال زارم را بگویم؟
دل بی برگ و بارم را بگویم؟
رسانده‌ام به حضور تو قلب عاشق را
دل رها شده از محنت خلایق را
آبی برای رفع عطش، در گلو نریخت
جان داد تشنه‌کام و به خاک آبرو نریخت
در ساحل جود خدا باران گرفته
باران نور و رحمت و احسان گرفته
سیلاب می‌شویم و به دریا نمی‌رسیم
پرواز می‌کنیم و به بالا نمی‌رسیم
