ای آینه‌دار پنج معصوم!
در بحر عفاف، دُرّ مکتوم
یکی این‌سان، یکی این‌گونه باید
که شام و کوفه را رسوا نماید
چه رازی از دل پاکت شنیدند؟
درون روح بی‌تابت چه دیدند؟
دستی كه طرح چشم تو را مست می‌كشید
صد آسمان ستاره از آن دست می‌كشید
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
