سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
هنوز طرز نگاهش به آسمان تازهست
دو بال مشرقیاش با اُفق هماندازهست
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست
