هر نسیمی خسته از کویت خبر میآورد
چشم تر میآورد، خونِ جگر میآورد
نه فقط سرو، در این باغِ تناور دیده
لالهها دیده ولیکن همه پرپر دیده
خواهرش بر سینه و بر سر زنان
رفت تا گیرد برادر را عنان
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست