پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیستر، بال و پرش تازه
بد نیست که از سکوت تنپوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
مردم که شهامت تو را میدیدند
خورشید رشادت تو را میدیدند
همهٔ حیثیت عالم و آدم با توست
در فرات نفسم گام بزن، دم با توست