ستاره بود و شفق بود و فصل ماتم بود
بساط گریه برای دلم فراهم بود
چقدر دیر رسیدی قطار بیتو گذشت
قطار خسته و بیکولهبار، بیتو گذشت
شب است پنجرۀ اشک من چرا بستهست
تهی نمیشوم از درد عشق تا بستهست
پرندهها همه در باد، تار و مار شدند
نگاهها همه از اشک، جويبار شدند
