ای آینه‌دار پنج معصوم!
در بحر عفاف، دُرّ مکتوم
یکی این‌سان، یکی این‌گونه باید
که شام و کوفه را رسوا نماید
چه رازی از دل پاکت شنیدند؟
درون روح بی‌تابت چه دیدند؟
رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
می‌آیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفت‌منزلی که سفرها در او گم است
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
