رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
زندگی جاریست
در سرود رودها شوق طلب زندهست
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است
در آتشی از آب و عطش سوخت تنت را
در دشت رها کرد تن بیکفنت را
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری