رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
هنوز طرز نگاهش به آسمان تازهست
دو بال مشرقیاش با اُفق هماندازهست
پیشانیات
از میان دیوار میدرخشد
به گونۀ ماه
نامت زبانزد آسمانها بود
جاده و اسب مهیاست بیا تا برویم
کربلا منتظر ماست بیا تا برویم
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری