و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را
هنوز ماتم زن‌های خون‌جگر شده را
هنوز داغ پدرهای بی‌پسر شده را
این کیست به شوق یک نگاه آمده است
در خلوت شب به بزم آه آمده است
زمین از برگ، برگ از باد، باد از رود، رود از ماه
روایت کرده‌اند اردیبهشتی می‌رسد از راه
ما را نمانده است دگر وقت گفتگو
تا درد خویش با تو بگوییم موبه‌مو
