سحر دمیده و بر شیشه میزند باران
هوا مسیحنفس شد، به مقدم رمضان
شب کویر، شبی ساکت است و رازآلود
شب ستاره شدن زیر آسمان کبود
بخوان که اشک بریزم کمی به حال خودم
دل شکستۀ من! ای شکسته بال خودم
کویر خشک حجاز است و سرزمین مناست
مقام اشک و مناجات و سوز و شور و دعاست