شهر مدینه، شهر رسول مکرم است
آنجا اگر که جان بِبَری رونما کم است
من زائر نگاه توام از دیار دور
آن ذرهام که آمده تا پیشگاه نور
کنج اتاقم از تب و تاب دعا پر است
دستانم از «کذالک» از «ربنا» پر است
ای دوست در بهشت، تو را راه دادهاند
پروانهٔ زیارت دلخواه دادهاند
