با دشمن خویش روبهرو بود آن روز
با گرمی خون غرق وضو بود آن روز
ای حضرت خورشید بلاگردانت
ای ماه و ستاره عاشق و حیرانت
دیدی که چگونه من شهید تو شدم
هنگام نماز، رو سفید تو شدم
آیینه شدهست دم به دم حیرتیات
گشته سپر حسین، خوش غیرتیات
اینان که به شوق تو بهراه افتادند
دلسوختگان صحن گوهرشادند