غریبِ در وطن، میسوخت آن شب
درون خویشتن، میسوخت آن شب
به دل بغضی هزاران ساله دارم
شبیه نی، هوای ناله دارم
همیشه خاک پای همسفرهاست
سرش بر شانۀ خونینجگرهاست
دلم میخواست عطر یاس باشم
کنار قاسم و عباس باشم
گل اشکم شبی وا میشد ای کاش
همه دردم مداوا میشد ای کاش
