محمدعلی مجاهدی | شعر هیأت

لبخند

باید دل خود به عشق، پیوند زدن
دم از تو، تو ای خون خداوند! زدن

حضرت علی اصغر علیه‌السلام

ایستاده باید مرد

رباعی

بندۀ تو

می‌آمد و سربه‌زیر و شرمندهٔ تو
با گریه‌اش آمیخت شکرخندهٔ تو

حر ریاحی علیه‌السلام

ایستاده باید مرد

رباعی

خزان محبت

روح بزرگش دمیده‌ست جان در تن کوچک من
سرگرم گفت و شنود است او با من کوچک من

حضرت رقیه علیهاالسلام

گلنفسی‌ها

غزل

طور تجلّی

دلی که الفت دیرینه با بلا دارد
همیشه دست در آغوشِ اِبتلا دارد

امام حسین علیه‌السلام

گلنفسی‌ها

غزل

قافلۀ اشک

صفای اشک به دل‌های بی‌شرر ندهند
به شمع تا نکشد شعله، چشم تر ندهند

شعر تعلیمی

گلنفسی‌ها

غزل

نزول رحمت

روشن چو دل از نور محبت گردد
با مهر قرین، دور ز محنت گردد

امام علی علیه‌السلام

حدیث حُسن

رباعی

یاد خدا

آغاز سخن به نام حق باید کرد
هم پیروی از مرام حق باید کرد

امام علی علیه‌السلام

حدیث حُسن

رباعی

گریه از خوف خدا

گر بنده به حق رسید، مولا گردد
وز بندگی ار گریخت، رسوا گردد

امام علی علیه‌السلام

حدیث حُسن

رباعی

ولای علی

خدا مرا ز ولای علی جدا نکند
من و خیال جدایی از او؟ خدا نکند

امام علی علیه‌السلام

گلنفسی‌ها

غزل

بهشت محمدی

چون جبرئیل، حکم خدای مبین گرفت
در زیر پر بساط زمان و زمین گرفت

حضرت فاطمه علیهاالسلام

یک آسمان پرواز

مربع‌ترکیب

سندِ غربت علی

بلبل چو یاد می‌کند از آشیانه‌اش
خون می‌چکد ز زمزمۀ عاشقانه‌اش

حضرت فاطمه علیهاالسلام

آسمانیها

غزل

قصه را تازیانه می‌داند

ساز غم گر ترانه‌‏ای می‌داشت
آتش دل، زبانه‌‏ای می‌داشت

حضرت فاطمه علیهاالسلام

آسمانیها

ترجیع‌بند