دریا بدون ماه تلاطم نمیکند
تا نور توست، راه کسی گم نمیکند
مدینه حسینت کجا میرود؟
اگر میرود، شب چرا میرود؟
حیا به گوشۀ آن چشم مست منزل داشت
وفا هزار فضیلت ز دوست در دل داشت
اَلسَّلام ای سایهات خورشید ربّ العالمین
آسمانِ عزّ و تمکین، آفتاب داد و دین