تابید بر زمین
نوری از آسمان
دیر سالی‌ست هر چه می‌خواهم
از تو یک واژه درخورت گویم
به روزگار سیاهی که شب حصار نداشت
جهان جزیرۀ سبزی در اختیار نداشت
خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی
کیست امشب حلقه بر در می‌زند
میهمانی، آشنایی، محرمی؟
باز گویا هوای دل ابری‌ست
باز درهای آسمان باز است
