بگذر ز خود که طی کنی آن راه دور را
مؤمن به غیب شو که بیابی حضور را
دوباره پیرهن از اشک و آه میپوشم
به یاد ماتم سرخت، سیاه میپوشم
شعری به رسم هدیه... سلامی به رسم یاد
روز تولد تو سپردم به دست باد
همسایه، سایهات به سرم مستدام باد
لطفت همیشه زخم مرا التیام داد
