شهر مدینه، شهر رسول مکرم است
آنجا اگر که جان بِبَری رونما کم است
هرچند عیان است ولی وقت بیان است
عشق تو گران‌قدر‌ترین عشق جهان است
سلامٌ علی آل یاسین و طاها
سلامٌ علی آل خیر البرایا
آنجا که دلتنگی برای شهر بی‌معناست
جایی شبیه آستان گنبد خضراست
در آن تاریک، دل می‌بُرد ماه از عالم بالا
گرامی باد این رخشنده، این تابان بی‌همتا
جلوهٔ جنت به چشم خاکیان دارد بقیع
یا صفای خلوت افلاکیان دارد بقیع
حضرتِ عباسی آمد شعر، دستانش طلاست
چشم شیطان کور! حالم امشب از آن حال‌هاست!
