هله! ای باد که از سامره راهی شدهای
از همان شهر پر از خاطره راهی شدهای
روزی شعر من امشب دو برابر شده است
چون که سرگرم نگاه دو برادر شده است
تو را اینگونه مینامند مولای تلاطمها
و نامت غرش آبی آوای تلاطمها
باید که تو را حضرت منان بنویسد
در حد قلم نیست که قرآن بنویسد