از جاری لطف آسمان‌ها می‌گفت
از رحمت بی‌کران دریا می‌گفت
در سایۀ این حجاب نوری ازلی‌ست
هر چند زن است اما آواش جلی‌ست
یک کوه رشید داده‌ام ای مردم!
یک باغ امید داده‌ام ای مردم!
در راه خدا تن به خطر باید داد
در مقدم انقلاب سر باید داد
آن روز که شهر از تو پر غوغا بود
در خشمِ تو هیبت علی پیدا بود
