مسلم که از حسین سلام مکرّرش
باید که خواند حضرت عبّاس دیگرش
به زیر تیغم و این آخرین سلام من است
سلام من به حسینی که او امام من است
اذانی تازه کرده در سرم حسّ ترنم را
ندای ربّنا را، اشک در حال تبسم را
سلامِ ایزد منان، سلامِ جبرائیل
سلامِ شاه شهیدان به مسلم بن عقیل
صدای ذکر تو شب را فرشتهباران کرد
حضور تو لب «شیراز» را غزلخوان کرد