خورشید! بتاب و برکاتی بفرست
ای ابر! ببار آب حیاتی بفرست
خدا نوشت به اسم شما سپیده‌دمان را
و آفرید به نام شما زمین و زمان را
تو آن رازی که تا روز جزا افشا نخواهد شد
شب قدری تو! هرگز مثل تو پیدا نخواهد شد
تا چند از این داغ لبالب باشیم
در آتشِ آه و حسرت و تب باشیم
گفتم چگونه از همه برتر بخوانمت
آمد ندا حبیبۀ داور بخوانمت
