ز رویت نه تنها جهان آفریدند
به دنبال تو کهکشان آفریدند...
آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
از سمت مدینه خبر آورد نسیمی
تا مژده دهد آمده مولود عظیمی
یا ازلیَّ الظُّهور، یا ابدیَّ الخفا
نورُک فوقَ النَّظر، حُسنُک فوقَ الثنا
ما طائر قدسیم، نوا را نشناسیم
مرغ ملکوتیم، هوا را نشناسیم
کربلای عمر هرکس بیگمان خواهد رسید
روز عاشورای ما هم یک زمان خواهد رسید