ای شهید بیگناه
ای شهید مشهد چراغ
شنیدم از لب باد صبا حسین حسین
نوای ما، دم ما، شور ما، حسین حسین
حسود حُسن تو برگ گل است، شبنم هم
اسیر عصمت تو آسیهست، مریم هم
به زیر تیغ نداریم مدعا جز تو
شهید عشق تو را نیست خونبها جز تو
سر و پای برهنه میبرند آن پیر عاشق را
که بر دوشش نهاده پرچم سوگ شقایق را
عمریست گفتهایم به عشق تو یا علی:
«یا مَظهرَ العَجائِبُ یا مرتضی علی»
ای در منای عشق خدا جانفدا حسین
در پیکر مبارزه خون خدا حسین
رسیدم دوباره به درگاه شاهی
چه شاهی که دارد ز شاهان سپاهی...
کی رفتهای ز دل که تمنا کنم تو را
کی بودهای نهفته که پیدا کنم تو را