گفتیم آسمانی و دیدیم، برتری
گفتیم آفتابی و دیدیم، بهتری
وقت وداع فصل بهاران بگو حسین
در لحظههای بارش باران بگو حسین
شکر خدا دعای سحرها گرفته است
دست مرا کرامت آقا گرفته است
آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
پیغمبرانه بود ظهوری که داشتی
خورشید بود جلوۀ طوری که داشتی
برگرد ای توسل شبزندهدارها
پایان بده به گریۀ چشمانتظارها
این خانواده آینههای خداییاند
در انتهای جادۀ بیانتهاییاند
با داغ مادرش غم دختر شروع شد
او هرچه درد دید، از آن «در» شروع شد