فراتر است، از ادراک ما حقیقت ذاتش
کسی که آینۀ ذات کبریاست صفاتش
آیینه، اشکِ کودکان؛ قرآن، علی‌اصغر
ای مشک! در سینه نمی‌گنجد دلم دیگر
«اَلا یا اَیها السّاقی اَدِر کأسا و ناوِلها»
که درد عشق را هرگز نمی‌‌فهمند عاقل‌ها
از روی توست ماه اگر این‌سان منوّر است
از عطر نام توست اگر گل، معطّر است
مردان غیور قصّه‌ها برگردید
یک بار دگر به شهر ما برگردید
