در قاب عکست میتواند جان بگیرد
این عشق پابرجاست تا تاوان بگیرد
شب به شب ماه به یاد لب عطشان حسین
میکشد آه به یاد لب عطشان حسین
بهارِ آمدنت میبرد زمستان را
بیا که تازه کنم با تو هر نفس جان را
گاهی دلم به یاد خدا هست و گاه نیست
اقرار میکنم که دلم سر به راه نیست
آرامش موّاج دریا چشمهایش
دور از تعلقهای دنیا چشمهایش