علی را ذاتِ ایزد میشناسد
اَحد را درکِ احمد میشناسد
كوی امید و كعبۀ احرار، كربلاست
معراج عشق و مطلع انوار، كربلاست
پا گرفته در دلم، آتشی پنهان شده
بند بندم آتش و سینه آتشدان شده
او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
ای سفیر صبح! نور از لامکان آوردهای
بر حصار شب دمی آتشفشان آوردهای
خورشید، گرمِ دلبری از روی نیزهها
لبخند میزند سَری از روی نیزهها
اَلسَّلام ای سایهات خورشید ربّ العالمین
آسمانِ عزّ و تمکین، آفتاب داد و دین