او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
خورشید، گرمِ دلبری از روی نیزهها
لبخند میزند سَری از روی نیزهها
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
افزون ز تصور است شیداییِ من
این حال خوش و غم و شکیبایی من