«ایمان به خدا» لذت ناچیزی نیست
با نور خدا، غروب و پاییزی نیست
بهنام آنکه جان را فکرت آموخت
چراغ دل به نور جان برافروخت
هر چند نماز و روزه را پیشه کنید
در عمق سجود و سادگی ریشه کنید
در بادیه، گام تا خداوند بزن
خود را به رضای دوست، پیوند بزن
بینور عبادت، دل ما دل نشود
باران امید و شوق، نازل نشود