سحر در حسرت دیدار تو چون ماه خواهد رفت
غروب جمعهای در ازدحام آه خواهد رفت
ای کاش مردم از تو حاجت میگرفتند
از حالت چشمت بشارت میگرفتند
نگاهم در نگاه شب، طنینانداز غوغاییست
کمی آنسوتر از شبگریههایم صبح فرداییست
ببین که بیتو نماندم، نشد کناره بگیرم
نخواستم که بیفتد به کوره راه، مسیرم
چه جانماز پی اعتكاف بر دارد
چه ذوالفقار به عزم مصاف بر دارد