دل گفت مرا علم لَدُنّی هوس است
تعلیمم کن اگر تو را دسترس است
گفتیم وقت شادی و وقت عزا، حسین
تنها دلیل گریه و لبخند ما حسین
از سمت مدینه خبر آورد نسیمی
تا مژده دهد آمده مولود عظیمی
کیسههای نان و خرما خواب راحت میکنند
دستهای پینهدارش استراحت میکنند