ای که وجود پاک تو آیینۀ زهراست
هر جا تو باشی اسم بابایت علی آنجاست
تنت از تاول جانسوز شهادت پر بود
سینهات از عطش سرخ زیارت پر بود
بیا که عزم به رفتن کنیم اگر مَردیم
بیا دوباره به شبهای کوفه برگردیم
مردی که دلش به وسعت دریا بود
مظلومتر از امام عاشورا بود
شراره میکشدم آتش از قلم در دست
بگو چگونه توان برد سوی دفتر دست؟