آه از دمی که در حرم عترت خلیل
برخاست از درای شتر بانگِ الرّحیل
یا ازلیَّ الظُّهور، یا ابدیَّ الخفا
نورُک فوقَ النَّظر، حُسنُک فوقَ الثنا
ما طائر قدسیم، نوا را نشناسیم
مرغ ملکوتیم، هوا را نشناسیم
یارب به حق منزلت و جاه مصطفی
آن اشرف خلائق و خاتم به انبیا
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم