اذانی تازه کرده در سرم حسّ ترنم را
ندای ربّنا را، اشک در حال تبسم را
زمان چه بیهدف و ناگزیر در گذر است
زمان بدون شما یک دروغ معتبر است!
در روزگاران غریبی، آشنا بودى
تنها تو با قرآن ناطق همصدا بودی
شمیم اهل نظر را به هر کسی ندهند
صفای وقت سحر را به هر کسی ندهند