سکه شدن و دو رو شدن آسان است
آلودۀ رنگ و بو شدن آسان است
چشم دل باز کن که جان بینی
آنچه نادیدنیست آن بینی
شادی ندارد آنکه ندارد به دل غمی
آن را که نیست عالم غم، نیست عالمی
رفتی سبد سبد گل پرپر بیاوری
مرهم برای زخم كبوتر بیاوری
تا چند عمر در هوس و آرزو رود
ای کاش این نفس که بر آمد فرو رود
