خدایا رحمتی در کار من کن
به لطف خود هدایت یار من کن
شادی ندارد آنکه ندارد به دل غمی
آن را که نیست عالم غم، نیست عالمی
یارب به حق منزلت و جاه مصطفی
آن اشرف خلائق و خاتم به انبیا
شبی ابری شدم سجاده را با بغض وا کردم
به باران زلال چشمهایم اقتدا کردم
تا چند عمر در هوس و آرزو رود
ای کاش این نفس که بر آمد فرو رود