ز رویت نه تنها جهان آفریدند
به دنبال تو کهکشان آفریدند...
شادی ندارد آنکه ندارد به دل غمی
آن را که نیست عالم غم، نیست عالمی
چو بر گاه عزّت نشستی امیرا
رأیت نعیماً و مُلکاً کبیرا
اين ماه، ماهِ ماتم سبط پيمبر است؟
يا ماه سربلندى فرزند حيدر است؟
تا چند عمر در هوس و آرزو رود
ای کاش این نفس که بر آمد فرو رود