وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
به رغم سیلی امواج، صخرهوار بایست
در این مقابله چون کوه استوار بایست!
کارش میان معرکه بالا گرفته بود
شمشیر را به شیوهٔ مولا گرفته بود
برخیز اگر اهل غم و دردی تو
باید که به اصل خویش برگردی تو
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد