«صبح نزدیک است» پیغامی چنین آورده بود
قاصدی که آسمان را بر زمین آورده بود
در های و هوی باد و در آرامش باران
ریشه دواندم از گذشته تا همین الان
وقتی کسی حال دلش از جنس باران است
هرجای دنیا هم که باشد فکر گلدان است
به نام خداوند بالا و پست
كه از هستیاَش هست شد، هر چه هست...
میرود از آن سَرِ دنیا خبر میآورد
شعر در وصف تو باشد بال در میآورد
پایان مسیرِ او پر از آغاز است
با بال و پرِ شکسته در پرواز است
هر آب که جاری اَست چون خون سرخ است
هر شاخه که سبز بود، اکنون سرخ است
آنقدر بخشیدی که دستانت
بخشندگی را هم هوایی کرد
